TEMATYKA STRONY

SYLWETKI I NAUKI SIDDHA JOGINÓW                                OPOWIEŚCI O NIEZWYKŁYCH OSOBACH

NARZĘDZIA JOGICZNE: PRAKTYKI, MEDYTACJE, TECHNIKI           INSPIRUJĄCE WŁASCIWOŚCI, UMIEJĘTNOŚCI I ZDARZENIA

                                                                                                                                                                                                                             

                            

środa, 10 listopada 2010

Stadia Treningu Joginów (Ngakpów) Według Buddyjskiej Tradycji Tantrycznej - cz. 2/3


Tłumaczenie drugiej części artykułu: Stages of the Yogi’s (Ngakpa) Training According to the Buddhist Tantric Traditions, biuletyn Saraswati Bhawan 2006 rok,  http://www.saraswatibhawan.org/sbpubsnewsletters.html










I. Ngak- Tsog – Praktyki Fazy Budowania (Kje-Rim)

Trzy poziomy
a. Ngak- tsog nam-lam chung
b. Ngak-tsog lam -ding
c. Ngak-tsog la-nam chen-po

Praktykujący wkracza na Ścieżkę Gromadzenia Zasługi (prawości). Praktyki obejmują Ngondro oraz recytacje Trzech Korzeni – Lamy, Jidama i Dakini [tłum. z trzecim korzeniem – Dakini zawiązane są również praktyki Strażników] – zgodnie z daną linią przekazu. Zwykle kompletuje się to na trzyletnim odosobnieniu lub poprzez serie krótkich odosobnień; w każdym przypadku, będąc pod kuratelą Rdzennego Guru lub wykwalifikowanego mistrza odosobnień.


Praktyki wstępne Ngondro

[tłum. 1 – Zwyczajne praktyki wstępne:]

A.    Cztery Myśli Zwracające Umysł ku Dharmie [tłum. kontemplacja: cennego ludzkiego życia, nietrwałości, prawa przyczyny i skutku (karmy) oraz wad samsarycznej egzystencji]

[tłum. 2 – Specjalne praktyki wstępne:] 

B.     Przyjmowanie Schronienia, 100,000 recytacji i pokłonów [tłum. jest to m.in. antidotum na zaciemnienia dumy oraz powoduje „prostowanie” kanałów energetycznych]

C.     Praktyka Bodhicitty 100,000 recytacji rozwijających współczucie, umysł oświecenia.



D.    Praktyka Wadżrasattwy 100,000 recytacji oczyszczających karme.

E.     Ofiarowanie Mandali w celu nagromadzenia zwyczajnej i specjalnej zasługi, 100,000 

F.      Guru Yoga, 100,000



Trzy Korzenie: Kje-Rim; Faza Budowania (zgodnie z Dudjom Tersar)

A. Praktyka Dakini Yeshe Tsogyal, [tłum. składająca się z czterech punktów]

1.      Nyen-pa: recytacja na odosobnieniu (od miesiąca do pół roku). Lub 1,500,000 recytacji. Lub do czasu pojawienia się prawidłowych oznak osiągnięcia.

[tłum. Nyen-pa, to pierwsza faza wykonywanej praktyki sadhany – tutaj Dakini Yeshe Tsogyal. Słowo to po tybetańsku oznacza ‘zaznajomienie się’, ‘połaczenie z’ lub ‘podchodzenie’. Khenpo Chemchok wyjaśnia, że faza ta sprowadza mądrość umysłu bóstwa do umysłu praktykującego i poprzez to wchodzi się w osobisty kontakt z danym bóstwem]

2.      Drub-pa: recytacja na odosobnieniu (od miesiąca do pół roku). Lub 1,500,000 recytacji. Lub aż osiągniesz oznaki powodzenia.

[tłum. Drub-pa, to druga faza praktyki, która czasami tłumaczona jest jako faza spełnienia. Khenpo Chemchok wyjaśnia, że: "faza ta jest nazywana ‘spełnieniem’ ponieważ poprzez praktykę potencjał zarówno najwyższych oraz zwyczajnych siddhi (osiągnięć) manifestuje się lub jest spełniany”]

3.      Ley-shi: mantry czterech aktywności [tłum. uspokajającej, pomnażającej, magnetyzującej (oczarowującej, biorącej pod kontrolę), niszczącej (pokonującej wszelkie przeszkody)]; 425,000 recytacji dla każdej z aktywności. Jeżeli chcesz skupić się na jednej wybranej, to potrzebujesz recytować znacznie więcej mantr.

[tłum. Ley-shi, to trzecia faza wykonywanej sadhany (praktyki) – czasami tłumaczona jako ‘wprowadzanie w życie’]

4.      Jin-sek lub Pudża Ognia.

B. Praktyka Zrodzonego na Jeziorze Wadżra Padmasambhawy: cztery punkty Nyen-pa, Drub-
     pa, Ley-zhi, Jin-sek

C. Praktyka Wadżrakilaji: Nyen-pa, Drub-pa, Medlay (Aktywności)


Na tym poziomie, praktyki wykonywane są w celu powiększenia dwóch nagromadzeń [tłum. zasługi i mądrości]. Poprzez to przygotowywany jest solidny grunt dla przyszłego duchowego rozwoju i przyszłych praktyk. W stadium tym "zawiesza się" większość praktykujących – jeszcze nie ukończyli Ngondro lub dopiero rozpoczynają praktykę Lamy, Jidama i Dakini. Z tego powodu, nie ma możliwości przejścia do następnego stadium „stosowania siddhi (osiągnięć) lub szczodrości Dawania Dharmy (udzielania nauk) zgodnie ze Ścieżką Bodhisattwy”.     

Praktykujący, który nie ukończył tych praktyk nie będzie miał wystarczająco dużo siddhi do spełniających aktywności ceremonii takich jak Powa [tłum. przeniesienie świadomości], ofiarowanie dymu, ofiarowania dla zmarłych, głodnych duchów, duchów żywiołów, odwracania negatywnych energii, uzdrawiania, rytuałów oczyszczających, egzorcyzmów, rytuałów powiększających bogactwo, lung-ta, itp., lub wykonywania amuletów, węzłów ochronnych, ngag-chu, itp.

Jeśli praktykujący zaangażuje się w tego typu aktywności przed ukończeniem Ngondro i praktyk Trzech Korzeni, to będzie to tylko przedstawienie nie prowadzące do prawdziwego rezultatu. Jest [obecnie] mnóstwo tego typu ‘fikcyjnych Lamów’, więc bądźcie tego świadomi!


Według dzieła Patrula Rinpocze “Słowa Mojego Doskonałego Nauczyciela”, w rozdziale Bodhicitta i Szczodrość w Dawaniu Dharmy 2.1.2:

 “Udzielanie przekazów mocy, wyjaśnień Dharmy, przekazu tekstów, ect., gdy własne samolubne pożądania [jeszcze] nie zniknęły jest niczym innym jak tylko przedstawieniem. Kiedy uczniowie Atisi zapytali go kiedy oni sami będą mogli nauczać innych, pracować dla pożytku innych poprzez wykonywanie Powy, itp. odpowiedział im:
‘Będziecie mogli prowadzić innych, gdy tylko urzeczywistnicie pustkę i rozwiniecie jasnowidzenie. Będziecie mogli pracować dla pożytku innych [poprzez specjalne aktywności], gdy tylko nie pozostanie już nic do zrobienia dla waszego własnego pożytku. Będziecie mogli wykonywać Powe, gdy tylko wstąpicie na Ścieżkę Widzenia’. 

Powiedział również:
‘Ten czas degeneracji, to nie czas na przechwałki. To czas na wzrost determinacji.
Nie ma czasu na utrzymywanie wysokich pozycji, to czas zajmowania pokornego miejsca.
To nie czas na posiadanie służących i uczniów, to czas życia w pustelni.
To nie czas na troszczenie się o uczniów, to czas na troszczenie się o siebie.
To nie czas na analizowanie słów, to czas na docieranie do znaczenia.
To nie jest czas na bywanie tu i tam, to czas pozostawania w jednym miejscu’”

Patrul Rinpocze wyjaśnia w tekście: „Dla początkującego, bez doświadczenia i bez realizacji bezużyteczne są próby pomagania innym poprzez Dharmę. Nie można uzyskać od niego żadnego błogosławieństwa, tak samo jak nie można nic nalać z pustego naczynia. Instrukcje jakich by udzielał byłyby banalne i pozbawione znaczenia, podobnie jak piwo warzone bez wyciskania ziaren.

Dlatego ten schyłkowy okres to nie czas na to, by zwyczajne istoty pomagały innym zewnętrznie. Lecz raczej czas, aby żyły w odosobnionych miejscach i trenowały własne umysły w miłości i współczuciu bodhicitty. To czas, aby trzymać się z dala od negatywnych emocji. Podczas gdy cenne lecznicze drzewo dopiero kiełkuje nieodpowiednie jest, aby je obskubywać. To czas, aby je chronić.

Z tych powodów, jest całkiem trudno prawdziwie obdarzać innych Dharmą. Objaśnianie nauk innym bez własnego ich doświadczenia wcale im nie pomoże. Podobnie pozyskiwanie ofiar i bogactwa poprzez wykładanie Dharmy jest tym, co Padampa Sangye określa „Używaniem Dharmy jako towaru by się wzbogacić”.  

Dopóki nie pokonasz chcenia czegokolwiek dla siebie, byłoby lepiej nie rzucać się w wir altruistycznych aktywności. Kiedy twoje własne samolubne pragnienia wyczerpią się, to nadejdzie wtedy czas, aby całkowicie poświęcić się dla innych, bez koncentrowania się na własnym spokoju i szczęściu oraz bez osłabiania własnych wysiłków.”  

Praktykujący na tym poziomie angażuje się w określoną (wybraną) Ścieżkę – zgodnie z Guru i linią [przekazu nauk]. Nie skacze w kółko, robiąc trochę jednej praktyki i trochę drugiej [z innej linii], chodząc na każdy przekaz mocy dawany przez jakiegokolwiek Lamę, który przybywa do miasta. Są oni bardzo skoncentrowani na JEDNEJ linii i praktyce i mają wytrwałość do jej ukończenia przed przejściem do kolejnej. Są oni oddani ścieżce, którą lama im ukazał i mają zaufanie do jej efektywności.

Istnieje wiele oznak spełnienia, które adept będzie okazywał i które są weryfikowane przez Guru. Jeżeli praktykujący praktykuje w prawidłowy sposób, to cudowne oznaki często pojawiają się podczas odosobnienia. Dodatkowo, adept potrafi demonstrować pewne zdolności oraz zmniejszają się jego przeszkody emocjonalne, co jest łatwo zauważalne przez innych. Innymi słowy, adept ma w sobie mniej złości, mniej dumy, mniej zazdrości, itp.     

Praktykujący będzie odczuwał więcej wewnętrznego spokoju, więcej pewności siebie, więcej oddania do linii [przekazu] oraz Guru, który jest źródłem nauk.

Na tym kończy się Pierwsze Stadium: Gromadzenia i Oczyszczania. Jest to Poziom Mahajogi - Nirmanakaji
                  
                                                                     *         *         *

W części trzeciej:
Stadium Jor Lam – Praktyki Fazy Spełniającej (Dzog-Rim)

Trzy poziomy – stosowanie siddhi dla celów przejawiania aktywności  niosących pożytek istotom.