Stadia Treningu Joginów (Ngakpów) Według Buddyjskiej Tradycji Tantrycznej - cz. 3/3

Tłumaczenie trzeciej części artykułu: Stages of the Yogi’s (Ngakpa) Training According to the Buddhist Tantric Traditions, biuletyn Saraswati Bhawan 2007 rok, http://www.saraswatibhawan.org/sbpubsnewsletters.html

II. Stadium Jor Lam – Praktyki Fazy Spełniającej

Trzy poziomy – stosowanie siddhi dla celów przejawiania aktywności  niosących pożytek istotom

Praktyki tego poziomu zawierają Sześć Jóg Naropy, Tsa-Lung-Thigle, Tummo, KhordoRuszen. Zwykle są wykonywane w środowisku odosobnienia pod ścisłym przewodnictwem Mistrza.

Ogólne Tummo: oddech wazy, cicha recytacja, recytacja wadżry (skupianie się tylko na sylabach mantry – wysyłanie światła podczas wstrzymywania oddechu, niezależnie od liczenia).

Pięć Gałęzi Praktyki:

• Ciało Iluzoryczne
• Joga snu
• Przejrzyste Światło
• Powa
• Praktyki Bardo

W tej fazie zawarte są praktyki Khordo Ruszen

Zaawansowane Tummo: jak stapiać się i zwiększać wielką błogość.

•  Joga Całkowitego Tummo
•  Joga Całkowitej Mudry

     1. Ngak Jor Lam Drud

Na tym pierwszym poziomie spełnienia; posiadasz już trochę siddhi (osiągnięć), aczkolwiek nie są one jeszcze [gotowe] do używania. Pojawił się pewien żar (oznaki), inne oznaki dopiero zaczynają się ukazywać. 

Według „Słów Mojego Doskonałego Nauczyciela” [Patrula Rinpocze] na etapie tym praktykujący ma już pewne ‘ciepło’ praktyki, ale się jeszcze w nim mocno nie osadził i dlatego nie może jeszcze pracować dla pożytku istot. Jego błogosławieństwa są jak przelanie czegoś z jednego naczynia do drugiego – może napełniać innych tylko poprzez opróżnienie siebie. Jego instrukcje są jak lampa podawana z ręki do ręki – jeśli obdarzy kogoś światłem, sam pozostanie w ciemności (innymi słowy adept utraci wszystkie siddhi jakie zdobył) 

     2. Ngak Jor Lam Tenmo

Ciepło wznosi się do głowy i w tym momencie praktykujący może już przeprowadzać pudże uzdrawiające.

     3. Ngak Jor Lam Jür Chog

Zdobyłeś pełne osiągnięcie w określonej praktyce, którą wykonujesz. Na rozmaite sposoby możesz używać energii swego spełnienia – możesz uzdrawiać, błogosławić poprzez swoje ręce i oddech.   

Według „Słów Mojego Doskonałego Nauczyciela”, ktoś, kto zdobył pierwszy z poziomów Bodhisattwy jest już gotowy do pracy dla pożytku innych istot. Jego błogosławieństwa są jak moce wazy spełniającej życzenia: może prowadzić wszystkie istoty do dojrzałości bez wysychania. Jego pouczenia są jak centralna lampa, od której inni mogą wziąć światło nie powodując jej przyćmienia.    

Na tym kończy się Drugie Stadium Treningu – Poziom Anu Jogi – Sambogakaja.

 III. Ngak Sa Dangpo

Dopiero od tego momentu rozpoczynają się etapy [rozwoju] prawdziwych “Ngakpów”. Wszystko, co do tej pory,  było tylko przygotowaniem do osiągnięcia tego poziomu.  

Słowo “ngakpa” faktycznie pochodzi z tradycji Bon. Jest to slangowe określenie kogoś kto posiada siddhi lub [inaczej] moce mantryczne. To ktoś, kto potrafi wpływać na pogodę, rzucać klątwy, uzdrawiać, usuwać negatywności, itp. Zwykle potrafią ukazywać cudowne właściwości takie jak lewitacja, pozostawianie odcisków dłoni w skale, telepatia, itp.

Każda wioska miała swojego własnego Ngakpę, któremu płaciła w postaci miejsca zamieszkania, a którego pracą było wpływanie na pogodę, aby była korzystna dla zbiorów; oddalanie plag, wrogów; wykonywanie Powa i innych ceremonii dla mieszkańców wioski; robienie amuletów lub wykonywanie  wróżb.

Nawet słynni Lamowie, którzy byli głowami klasztorów konsultowali się z lokalnymi Ngakpami w celu ukończenia jakiś przedsięwzięć. Stanowili oni niezbędną części społeczności, przynosząc pożytek w rozliczny i niepojęty sposób.

Praktyki na tym poziomie to: Trekchod, Tog-dal, Odsal.

Od tego poziomu praktykujący rozpoczyna postęp przez trzynaście Bhumi [poziomów]. W niektórych tekstach Dzogczen poziomy te są dokładnie opisane, więc można użyć tych opisów i zobaczyć na jakim się jest poziomie.

Joginowi lub jogini nadawane jest sekretne imię, które używane jest tylko, gdy pisze on sadhanę lub Termę [tłum. ukryty skarb – zawierający instrukcje praktyki jogicznej; wydobyty m.in. z samego umysłu Tertona odkrywcy lub wyciągnięty ze szczeliny skalnej]

Wielu ludzi na Zachodzie próbuje rozpocząć ścieżkę właśnie na tym poziomie. Jednakże, bez położenia fundamentów wcześniejszych praktyk, to nie może działać. Nie pojawią się rzeczywiste osiągnięcia, a w to miejsce istnieje ryzyko, że praktykujący rozwinie zniekształcone przekonanie o własnej wysokiej ważności lub dumę, co uniemożliwi mu prawdziwy progres. Może się też zdarzyć, że nie mogąc zrozumieć nauk porzuci praktykę i będzie poszukiwał czegoś, co będzie mu się [złudnie] wydawało za „bardziej mocne”.   

Na tym kończy się Trzecie Stadium Jogi – Poziom Ati Jogi – Dharmakaja.

Stadia Treningu Joginów (Ngakpów) Według Buddyjskiej Tradycji Tantrycznej - cz. 2/3

Tłumaczenie drugiej części artykułu: Stages of the Yogi’s (Ngakpa) Training According to the Buddhist Tantric Traditions, biuletyn Saraswati Bhawan 2006 rok,  http://www.saraswatibhawan.org/sbpubsnewsletters.html

I. Ngak- Tsog – Praktyki Fazy Budowania (Kje-Rim)

Trzy poziomy

a. Ngak- tsog nam-lam chung

b. Ngak-tsog lam -ding

c. Ngak-tsog la-nam chen-po

Praktykujący wkracza na Ścieżkę Gromadzenia Zasługi (prawości). Praktyki obejmują Ngondro oraz recytacje Trzech Korzeni – Lamy, Jidama i Dakini [tłum. z trzecim korzeniem – Dakini zawiązane są również praktyki Strażników] – zgodnie z daną linią przekazu. Zwykle kompletuje się to na trzyletnim odosobnieniu lub poprzez serie krótkich odosobnień; w każdym przypadku, będąc pod kuratelą Rdzennego Guru lub wykwalifikowanego mistrza odosobnień.

Praktyki wstępne Ngondro

[tłum. 1 – Zwyczajne praktyki wstępne:]

A.    Cztery Myśli Zwracające Umysł ku Dharmie [tłum. kontemplacja: cennego ludzkiego życia, nietrwałości, prawa przyczyny i skutku (karmy) oraz wad samsarycznej egzystencji]

[tłum. 2 – Specjalne praktyki wstępne:] 

B.     Przyjmowanie Schronienia, 100,000 recytacji i pokłonów [tłum. jest to m.in. antidotum na zaciemnienia dumy oraz powoduje „prostowanie” kanałów energetycznych]

C.     Praktyka Bodhicitty 100,000 recytacji rozwijających współczucie, umysł oświecenia.



D.    Praktyka Wadżrasattwy 100,000 recytacji oczyszczających karme.

E.     Ofiarowanie Mandali w celu nagromadzenia zwyczajnej i specjalnej zasługi, 100,000 

F.      Guru Yoga, 100,000

Trzy Korzenie: Kje-Rim; Faza Budowania (zgodnie z Dudjom Tersar)

A. Praktyka Dakini Yeshe Tsogyal, [tłum. składająca się z czterech punktów]

1.      Nyen-pa: recytacja na odosobnieniu (od miesiąca do pół roku). Lub 1,500,000 recytacji. Lub do czasu pojawienia się prawidłowych oznak osiągnięcia.

[tłum. Nyen-pa, to pierwsza faza wykonywanej praktyki sadhany – tutaj Dakini Yeshe Tsogyal. Słowo to po tybetańsku oznacza ‘zaznajomienie się’, ‘połaczenie z’ lub ‘podchodzenie’. Khenpo Chemchok wyjaśnia, że faza ta sprowadza mądrość umysłu bóstwa do umysłu praktykującego i poprzez to wchodzi się w osobisty kontakt z danym bóstwem]

2.      Drub-pa: recytacja na odosobnieniu (od miesiąca do pół roku). Lub 1,500,000 recytacji. Lub aż osiągniesz oznaki powodzenia.

[tłum. Drub-pa, to druga faza praktyki, która czasami tłumaczona jest jako faza spełnienia. Khenpo Chemchok wyjaśnia, że: "faza ta jest nazywana ‘spełnieniem’ ponieważ poprzez praktykę potencjał zarówno najwyższych oraz zwyczajnych siddhi (osiągnięć) manifestuje się lub jest spełniany”]

3.      Ley-shi: mantry czterech aktywności [tłum. uspokajającej, pomnażającej, magnetyzującej (oczarowującej, biorącej pod kontrolę), niszczącej (pokonującej wszelkie przeszkody)]; 425,000 recytacji dla każdej z aktywności. Jeżeli chcesz skupić się na jednej wybranej, to potrzebujesz recytować znacznie więcej mantr.

[tłum. Ley-shi, to trzecia faza wykonywanej sadhany (praktyki) – czasami tłumaczona jako ‘wprowadzanie w życie’]

4.      Jin-sek lub Pudża Ognia.

B. Praktyka Zrodzonego na Jeziorze Wadżra Padmasambhawy: cztery punkty Nyen-pa, Drub-

     pa, Ley-zhi, Jin-sek

C. Praktyka Wadżrakilaji: Nyen-pa, Drub-pa, Medlay (Aktywności)

Na tym poziomie, praktyki wykonywane są w celu powiększenia dwóch nagromadzeń [tłum. zasługi i mądrości]. Poprzez to przygotowywany jest solidny grunt dla przyszłego duchowego rozwoju i przyszłych praktyk. W stadium tym "zawiesza się" większość praktykujących – jeszcze nie ukończyli Ngondro lub dopiero rozpoczynają praktykę Lamy, Jidama i Dakini. Z tego powodu, nie ma możliwości przejścia do następnego stadium „stosowania siddhi (osiągnięć) lub szczodrości Dawania Dharmy (udzielania nauk) zgodnie ze Ścieżką Bodhisattwy”.     

Praktykujący, który nie ukończył tych praktyk nie będzie miał wystarczająco dużo siddhi do spełniających aktywności ceremonii takich jak Powa [tłum. przeniesienie świadomości], ofiarowanie dymu, ofiarowania dla zmarłych, głodnych duchów, duchów żywiołów, odwracania negatywnych energii, uzdrawiania, rytuałów oczyszczających, egzorcyzmów, rytuałów powiększających bogactwo, lung-ta, itp., lub wykonywania amuletów, węzłów ochronnych, ngag-chu, itp.

Jeśli praktykujący zaangażuje się w tego typu aktywności przed ukończeniem Ngondro i praktyk Trzech Korzeni, to będzie to tylko przedstawienie nie prowadzące do prawdziwego rezultatu. Jest [obecnie] mnóstwo tego typu ‘fikcyjnych Lamów’, więc bądźcie tego świadomi!

Według dzieła Patrula Rinpocze “Słowa Mojego Doskonałego Nauczyciela”, w rozdziale Bodhicitta i Szczodrość w Dawaniu Dharmy 2.1.2:

 “Udzielanie przekazów mocy, wyjaśnień Dharmy, przekazu tekstów, ect., gdy własne samolubne pożądania [jeszcze] nie zniknęły jest niczym innym jak tylko przedstawieniem. Kiedy uczniowie Atisi zapytali go kiedy oni sami będą mogli nauczać innych, pracować dla pożytku innych poprzez wykonywanie Powy, itp. odpowiedział im:

‘Będziecie mogli prowadzić innych, gdy tylko urzeczywistnicie pustkę i rozwiniecie jasnowidzenie. Będziecie mogli pracować dla pożytku innych [poprzez specjalne aktywności], gdy tylko nie pozostanie już nic do zrobienia dla waszego własnego pożytku. Będziecie mogli wykonywać Powe, gdy tylko wstąpicie na Ścieżkę Widzenia’. 

Powiedział również:

‘Ten czas degeneracji, to nie czas na przechwałki. To czas na wzrost determinacji.

Nie ma czasu na utrzymywanie wysokich pozycji, to czas zajmowania pokornego miejsca.

To nie czas na posiadanie służących i uczniów, to czas życia w pustelni.

To nie czas na troszczenie się o uczniów, to czas na troszczenie się o siebie.

To nie czas na analizowanie słów, to czas na docieranie do znaczenia.

To nie jest czas na bywanie tu i tam, to czas pozostawania w jednym miejscu’”

Patrul Rinpocze wyjaśnia w tekście: „Dla początkującego, bez doświadczenia i bez realizacji bezużyteczne są próby pomagania innym poprzez Dharmę. Nie można uzyskać od niego żadnego błogosławieństwa, tak samo jak nie można nic nalać z pustego naczynia. Instrukcje jakich by udzielał byłyby banalne i pozbawione znaczenia, podobnie jak piwo warzone bez wyciskania ziaren.

Dlatego ten schyłkowy okres to nie czas na to, by zwyczajne istoty pomagały innym zewnętrznie. Lecz raczej czas, aby żyły w odosobnionych miejscach i trenowały własne umysły w miłości i współczuciu bodhicitty. To czas, aby trzymać się z dala od negatywnych emocji. Podczas gdy cenne lecznicze drzewo dopiero kiełkuje nieodpowiednie jest, aby je obskubywać. To czas, aby je chronić.

Z tych powodów, jest całkiem trudno prawdziwie obdarzać innych Dharmą. Objaśnianie nauk innym bez własnego ich doświadczenia wcale im nie pomoże. Podobnie pozyskiwanie ofiar i bogactwa poprzez wykładanie Dharmy jest tym, co Padampa Sangye określa „Używaniem Dharmy jako towaru by się wzbogacić”.  

Dopóki nie pokonasz chcenia czegokolwiek dla siebie, byłoby lepiej nie rzucać się w wir altruistycznych aktywności. Kiedy twoje własne samolubne pragnienia wyczerpią się, to nadejdzie wtedy czas, aby całkowicie poświęcić się dla innych, bez koncentrowania się na własnym spokoju i szczęściu oraz bez osłabiania własnych wysiłków.”  

Praktykujący na tym poziomie angażuje się w określoną (wybraną) Ścieżkę – zgodnie z Guru i linią [przekazu nauk]. Nie skacze w kółko, robiąc trochę jednej praktyki i trochę drugiej [z innej linii], chodząc na każdy przekaz mocy dawany przez jakiegokolwiek Lamę, który przybywa do miasta. Są oni bardzo skoncentrowani na JEDNEJ linii i praktyce i mają wytrwałość do jej ukończenia przed przejściem do kolejnej. Są oni oddani ścieżce, którą lama im ukazał i mają zaufanie do jej efektywności.

Istnieje wiele oznak spełnienia, które adept będzie okazywał i które są weryfikowane przez Guru. Jeżeli praktykujący praktykuje w prawidłowy sposób, to cudowne oznaki często pojawiają się podczas odosobnienia. Dodatkowo, adept potrafi demonstrować pewne zdolności oraz zmniejszają się jego przeszkody emocjonalne, co jest łatwo zauważalne przez innych. Innymi słowy, adept ma w sobie mniej złości, mniej dumy, mniej zazdrości, itp.     

Praktykujący będzie odczuwał więcej wewnętrznego spokoju, więcej pewności siebie, więcej oddania do linii [przekazu] oraz Guru, który jest źródłem nauk.

Na tym kończy się Pierwsze Stadium: Gromadzenia i Oczyszczania. Jest to Poziom Mahajogi - Nirmanakaji

                  
                                                                     *         *         *

W części trzeciej:

Stadium Jor Lam – Praktyki Fazy Spełniającej (Dzog-Rim)

Trzy poziomy – stosowanie siddhi dla celów przejawiania aktywności  niosących pożytek istotom.  

Stadia Treningu Joginów (Ngakpów) Według Buddyjskiej Tradycji Tantrycznej - cz. 1/3

Poniżej tłumaczenie artykułu: Stages of the Yogi’s (Ngakpa) Training According to the Buddhist Tantric Traditions, który pochodzi z biuletynu Saraswati Bhawan (część pierwsza z 2005 roku) w orginale na stronie http://www.saraswatibhawan.org/sbpubsnewsletters.html  

Saraswati Bhawan jest religijną organizacją non-profit założoną przez Acharya Dawa Chhodaka Rinpocze. Poświęcona jest praktyce i zachowaniu starodawnej buddyjskiej tradycji tantrycznej jaka kultywowana jest przez tybetańską szkołę Ningma. W szczególności skupia się na ścieżce  Khandro T’huk-t’hik ze Dudziom Tersar oraz na jogicznych praktykach Rigdzin Sogdrub z linii Północnych Skarbów. 

                                 *         *         *

W artykule tym opiszemy i ukażemy rozplanowanie tradycyjnej ścieżki praktyka tantry – od przyjęcia Schronienia do najbardziej zaawansowanych poziomów. W obecnych czasach widać dużo niezrozumienia odnośnie ścieżki [buddyjskiej praktyki tantrycznej]. Propagowanych jest wiele różnych pomysłów na ten temat. W artykule tym – który powstał na podstawie prywatnych ustnych wyjaśnień podanych przez Acharya Dawa Chhodaka Rinpocze, a następnie skompilowanych przez Kunzang Dechen Chodron – wyjaśnimy ścieżkę, tak jak była ona praktykowana od czasów Mahasiddhów starożytnych Indii. 

Wstąpienie na Ścieżkę Buddyjską i Ustanawianie Esencjonalnych Założeń

Żeby być gotowym rozpocząć tantryczną ścieżkę i trening jogiczny nowicjusz musi przyjąć Schronienie oraz ślubowania Praktimoksza [tłum. ślubowania poziomu Hinajana, czyli Małej Drogi dotyczące indywidualnego wyzwolenia] dla świeckich praktykujących lub dla mnichów lub mniszek. Zgodnie z tantryczną tradycją i stosownie do przykładu siddhów, przez pewien czas należy studiować i trenować się w Winaji [tłum. reguły monastyczne dotyczące mnichów i mniszek]. Długość tego czasu – czy będzie to tydzień, rok lub całe życie – zależy od zdolności [gotowości] ucznia oraz rady Guru. 

Po okresie pomyślnego praktykowania tych ślubowań adept przyjmuje ślubowania Bodhisattwy i rozpoczyna trening Bodhisattwy [tłum. poziom Mahajany, czyli Wielkiej Drogi oparty o motywacją wyzwolenia nie tylko siebie, lecz wszystkich istot czujących]. To esencjonalne założenie nie może być przeoczone [pominięte]!

[Następnie] po wytrenowaniu się w tych ślubowaniach i po ukazaniu się dowodów osiągnięcia zrozumienia znaczenia tych ślubowań, niektórzy adepci o [wystarczającej] zdolności uzyskują pozwolenie na wstąpienie do świętego „pojazdu” tantr [tłum. skr. jana – pojazd, ścieżka, droga; Wadżrajana – Diamentowa Droga – droga praktyki, bazująca na zrozumieniu Mahajany, lecz wyposażona dodatkowo w niezwykle zręczne ezoteryczne metody prowadzące do Oświecenia]. Wstąpienie to rozpoczyna się od przyjęcia czternastu rdzennych tantrycznych ślubowań [ang. roots tantric vows], które są wspólne dla wszystkich linii [przekazu nauk].   

Ngag-la Shug-Tsam – Przyjmowanie Ślubowań Tantrycznych

Wstąpienie na ścieżkę mantradhary (tantry, Wadżrajany) ma miejsce wtedy, gdy nowicjusz otrzyma czternaście rdzennych ślubowań tantrycznych lub gdy przyjmie tantryczną inicjację, w której są one zawarte.

Na tym etapie przyjmuje się, że praktykujący ustanowił już obustronny związek z Rdzennym Guru lub Wadżra Mistrzem, który będzie go prowadził stosownie do jego indywidualnych możliwości. Bez takiego przewodnictwa nie można osiągnąć powodzenia w praktyce świętych nauk mantrycznych. 

Ponadto, tantryczne ślubowania muszą być wyjaśnione praktykującemu dokładnie i zgodnie z tradycją ustnych wyjaśnień danej linii [przekazu nauk]. Ślubowań tych nie spisuje się, ani nie uczy z książek.

Gdy tylko pomiędzy Guru a uczniem zostanie ustanowione zaufanie i zobowiązanie, to Guru może wtedy udzielić dodatkowych wewnętrznych ślubowań [ang. inner branch vows], zgodnych z daną linią przekazu. Ślubowania te udzielane są podczas osobistej ceremoni, a od uczenia wymaga się, aby zapamiętał wszelkie informacje i utrzymywał je w tajemnicy – nigdy nie ujawniał ich nikomu, nawet swoim Wadżra braciom i siostrom [tłum. osoby, które wspólnie przyjęły inicjacje od tego samego Guru]. Wraz ze ślubowaniami, adept otrzymuje imię i formalnie staje się joginem lub ngakpą. 

Istnieje dziesięć poziomów tantrycznych ślubowań, wraz z setkami sekretnych ślubowań [ang. secret branch vows], bazujących na linii przekazu poszczególnych praktyk, które są wykonywane. Najczęściej ślubowania te udzielane są wtedy, gdy praktykujący udaje się na odosobnienie aby rozpocząć poszczególną praktykę. 

Ślubowania związane z tą praktyką dawane są, jeśli będący na odosobnieniu robią tę praktykę. Adepci są wprowadzani powoli, w miarę upływu czasu. Na początku uczą się przestrzegać zobowiązań danej praktyki, którą robią. W miarę postępu na ścieżce rozpoczynają bardziej zaawansowane praktyki i wtedy otrzymują do nich stosowne ślubowania. Uczniowie otrzymują więcej ślubowań w miarę jak wzrasta ich zdolność do ich utrzymania.

Przez cały czas treningu, zdolność do utrzymania samaja [sanskr. tantryczne zobowiązanie, ślubowanie] oraz poziom zaangażowania się w praktykę są wielokrotnie sprawdzane. Guru będzie oceniał zdolności i zaangażowanie każdego adepta i udzielał nauk, które są stosowne dla danej osoby. W ten sposób, święte nauki, które wymagają wysokiego poziomu zaangażowania i zaufania nie będą wyjawione uczniowi, który nie wykazuje prawidłowego zrozumienia, lub który nie jest gotowy na takie zobowiązanie.

W dzisiejszych czasach, żyjąc w nowoczesnym świecie jest bardzo trudno utrzymać tantryczne ślubowania w czystości. Na przykład, niektóre ślubowania wymagają, aby jogin lub joginka przez cały czas miał lub miała przy sobie pewne przedmioty. Niektóre materiały są [obecnie] prawie nie do zdobycia. Istnieją ślubowania odnoszące się do sposobu ubioru lub wyglądu (podobnie jak w przypadku ślubowań monastycznych). Przeważnie bardzo trudno utrzymać wymagany poziom zachowania tajemnicy odnośnie wykonywanej praktyki. To jeden z powodów, dlaczego w tekstach zawsze powiedziane jest, że jogin powinien żyć w odosobnionym miejscu. 

Ślubowania te wymagają utrzymania czystych samaja pomiędzy Guru a uczniem. Istnieje wiele ostrzeżeń o niebezpieczeństwie odrodzenia się w Piekle Wadżry, jeśli święte samaja zostaną złamane. Wewnętrzne samaja [ang. inner branch vows] nigdy nie są dawane nikomu o niepewnej historii samaja lub tym, którzy wykazali się niesolidnością utrzymywania zobowiązań praktyki.

Uczeń musi również wykazać zdolność utrzymywania tajemnicy – nigdy nie mówienia innym o swojej praktyce lub ślubowaniach. Naturalnie, gadatliwi uczniowie lub ci, którzy lubią się przechwalać lub plotkować nie będą kandydatami do utrzymania wewnętrznych ślubów tantrycznych. Tradycyjnie, Guru w ciągu całego swego życia może udzielić tych wewnętrznych ślubowań jedynie niewielkiej liczbie uczniów. Więc, wielka zręczność rozpoznania musi być użyta [przez Guru] przed zgodą ich udzielenia. Z drugiej strony czternaście rdzennych ślubowań może być udzielonych nieograniczonej liczbie uczniów.

W części drugiej:

Ngak- Tsog Stage – Praktyki Fazy Budowania (Kje-Rim)

Istnieje rzeczywistość ...

Żyjesz w pomieszaniu i iluzji rzeczy.

  

Istnieje rzeczywistość.

Ty jesteś tą rzeczywistością.

Kiedy urzeczywistnisz, że jesteś niczym,

Wówczas staniesz się wszystkim.

To wszystko.

*    *    * 

You live in confusion and the illusion of things. 

There is a reality. 

You are that reality. 

When you realize that, you are nothing, 

Then you become everything. 

That is all. 

Kalu Rinpocze (1904-1989)