TEMATYKA STRONY

SYLWETKI I NAUKI SIDDHA JOGINÓW                                OPOWIEŚCI O NIEZWYKŁYCH OSOBACH

NARZĘDZIA JOGICZNE: PRAKTYKI, MEDYTACJE, TECHNIKI           INSPIRUJĄCE WŁASCIWOŚCI, UMIEJĘTNOŚCI I ZDARZENIA

                                                                                                                                                                                                                             

                            

środa, 26 maja 2010

Ngakpa Golok Chagdar Rinpocze - latający siddha z Sikkimu

Ngakpa* ‘Golok Chagdar’ – w tłumaczeniu: Żelazna Strzała z Golok, urodził się w Tybecie w rejonie Golok pod koniec  1860 roku.   

Gdy miał pomiędzy 35 a 40 lat, z nieznanych powodów przeniósł się do Sikkimu, gdzie żył do końca swych dni.  Osiedlił się w wiosce Gonggyap w pobliżu Néchen Trak kar i Tashi Ding. 

Poślubił kobietę z tego regionu (jej nazwa nie zachowała się w relacjach), która urodziła mu syna.















Potomek Golok Chagdara  podobno wciąż żyje w wiosce Gonggyap – oddalonej od Tashi Ding pięć godzin marszu na zachód. 







Nazywany jest – od nazywy wioski – Gonggyap Rinpocze i obecnie ma około 80 lat (stan wiedzy na 2001). Jako dziecko został uwieczniony wraz z ojcem na załączonej fotografii. Zachodni pielgrzym opisał syna Chagdara w następujących słowach:
 „Gonggyap Rinpocze jest dynamicznym ngakpą, który posiada bardzo przenikliwe i bystre (ang. luminous) oczy oraz jak na swój wiek zdrowe ciało. Żyje [tłum. podobnie jak jego ojciec] wraz z rodziną w tradycyjnej chatce z bambusów”. 

Chagdar Rinpoche był bardzo szanowanym siddhą (mistrzem medytacji posiadającym nadnaturalne moce), któremu udało się osiągnąć siddhi lewitacji. W Sikkimie znany byłe ze swojego zwyczaju przelatywania z jednego szczytu górskiego na drugi, co było częścią jego szczególnej medytacji – praktyki integracji z przestrzenią. Jego małżonka (tib. sang-yum) martwiła się tym ciągłym lataniem męża. Czasami próbowała go powstrzymać i gdy spał wiązała mu nogi grubym i ciężkim łańcuchem. Po śmierci żony pozostawił sobie kilka ogniw łańcucha przytwierdzonych do kostek, co miało mu przypominać o trosce i miłości jego żony.

Na załączonej fotografii [pierwsza fot. w tym artykule] Chagdar Rinpocze ma na szyi zawieszone ‘lustro mądrości’ (tib. yeshé mélong). Ubrany jest w skórę leoparda, co trudno dostrzec ze względu na nagromadzenie mieczy i sztyletów. W lewej dłoni trzyma katłange (sanskr. khatvangha, tantryczny trójząb - symbolizuje moc oświecania innych istot) ozdobioną czaszką. W prawej trzyma nóż. Opasany jest wadżra uzbrojeniem (sanskr. wadżra – niezniszczalny;  co symbolizuje niezniszczalność wynikającą z  przekroczenia powstawania i zanikania), w którego skład wchodzą: miecz i trzy sztylety.  Dla społeczności ngakpów (tib. gokar changlo de) tradycją jest posiadanie rozmaitej broni. Wynika to z wykonywanych przez nich gniewnych praktyk medytacji oraz podkreśla ich silny związek ze Strażnikami (sanskr. Dharmapala). Broń ta symbolizuje narzędzia niekonceptualnej mądrość, które pozwalają odciąć, pokonać ignorancję. Ignorancję, która podtrzymuje wszelkie złudzenia samsarycznej rzeczywistości.

Ngak’chang Rinpoche (Doc Tongen) komentuje tantryczną broń w następujący sposób: 

„Znaczenie broni noszonej i posiadanej przez ngakpów wiąże się z unicestwieniem dualności poprzez aktywność niszczącą. Wewnątrz społeczności ngakpów składa się ślubowania (budd. Samaja – zobowiązania tantryczne) wymagające od każdego jogina ngakpe  lub joginkę ngakme, aby byli wyposażeni w bróń. Spełnia to funkcję symbolicznego przypomnienia o „zabijaniu” złudzenia dualności pod każdą postacią. Każdy jogin i każda jogini z poza klasztornej tradycji musi przynajmniej posiadać zdjęcie wadżra uzbrojenia – niemniej jednak, gdy spytałem o to Czime Rigdzina Rinpocze, odpowiedział, że samo zdjęcie nie jest wystarczające. Wskazał, że powinienem nabyć albo zrobić tantryczne uzbrojenie. Gdy mieszkałem przy Lamie Yesie Dordże Rinpocze pomagałem mu robić wadżra broń z materiału po starych puszkach na olej. Było to drobiazgowe i długotrwałe zadanie, przez które me palce krwawiły. Jednakże dzięki temu uzyskałem zażyły kontakt z wykonaną bronią jako końcowy rezultat całej czynności. Według mnie, najważniejszą rzeczą dotyczącą posiadania broni jako ngakpa jest utrzymanie wymaganego poczucia uważności. Broń przypomina joginowi o jego ślubowaniach. Brak ostrożności obchodzenia się z bronią może doprowadzić do śmierci, dlatego trzeba być ostrożnym i przez cały czas utrzymywać uważną obecność.”


Opracowanie i tłumaczenie artykułu ze strony: aroencyclopedia.org


Przpisy:
* Ngakpa – Wielkie tradycje duchowe Tybetu znane są z ich niezwykłych instytucji klasztornych oraz z rozległych studiów filozofii buddyjskiej i zdyscyplinowanej praktyki rzesz mnichów i mniszek. W buddyzmie tybetańskim istnieje równolegle inna, tak samo witalna i ważna tradycja. Jest nią droga Ngakpów  - świeckich joginów i joginek, mężczyzn i kobiet, którzy żyją pełnią życia zarówno świata materialnego oraz świata duchowego.